آلومینیوم یک عنصر فلزی با علامت شیمیایی AL و در دسته سوم از جدول تناوبی عناصر می باشد. آلومینیوم خالص فلزی نرم می باشد که حتی قابلیت کندن سطحی با ناخن نیز برای آن وجود دارد و از این رو در اغلب موارد در صنایع ار آلیاژ های آلومینیومی استفاده می شود. آلومینیوم ضد زنگ با مقاومت مناسب در تماس با آب و رطوبت می باشد و اصلی ترین دلیل محبوبیت این عنصر فلزی در تولید قطعات صنعتی از جمله درب و پنجره ها سبک بودن آن است. آلومینیوم جوش پذیری بالایی دارد و از دو روش جوشکاری با گاز محافظ آرگون TIG و جوشکاری با سیم جوش با بکارگیری گاز محافظ CO2 به روش MIG در جوشکاری آن استفاده می شود.

یکی از محبوب ترین و دقیق ترین روش ها در جوشکاری آلومینیوم روش جوشکاری TIG می باشد. این روش از جوشکاری با بکارگیری فیلر یا تیگراد آلومینیوم که به آن شاخه نیز گفته می شود انجام می شود. این تیگراد ها از آلومینیوم با خلوص بالا تولید می شوند که میتوانند درصد کمی از عناصر دیگر مانند سیلیسیوم و منگنز نیز داشته باشند. جوشکاری آلومینیوم به روش TIG در یک دست مشعل و در دست دیگر فیلر را کنترل می کند و در آن یک جوشکاری با دقت بالا صورت می پذیرد. عمق نفوذ بالای استخر مذاب و قابلیت جوشکاری قطعات آلومینیوم با درزهای بزرگ از قابلیت های این روش از جوشکاری می باشد.

یکی دیگر از روش های محبوب در جوشکاری قطعات آلومینیومی روش MIG می باشد که اغلب از گاز محافظ CO2 در این جوشکاری استفاده می شود. جوشکاری MIG یک روش اتوماتیک یا نیمه اتوماتیک می باشد که در این روش ورود سیم جوش آلومینیوم به داخل استخر بصورت اتوماتیک از روی قرقره ها صورت می پذیرد. از همین جهت است که بر خلاف روش TIG که از فیلر به شکل شاخه استفاده می کرد در این روش از حلقه یا سیم جوش آلومینیوم که به شکل قرقره ای است بصورت متصل به دستگاه اتوماتیک استفاده می شود. 

مقایسه قابلیت های جوش TIG , MIG آلومینیوم

از آنجایی که هر دو MIG و TIG شامل استفاده از قوس الکتریکی برای گرم کردن و ذوب فلزات و ذوب آنها با استفاده از مواد پرکننده هستند، بسیاری از آنها به جای یکدیگر از آنها استفاده می کنند. آنها معتقدند که به هر حال هیچ تفاوت محسوسی بین این دو روش وجود ندارد، به همین دلیل است که به سراغ روشی می روند که برای آنها راحت تر یا مقرون به صرفه است. هر دوی آنها به استفاده از یک الکترود لخت به شکل فیلر یا سیم جوش آلومینیوم و همچنین یک گاز محافظ نیاز دارند که از آلوده شدن یا اکسید شدن فلزات جلوگیری می کند. همچنین هر دو روش را فقط می توان بر روی فلزاتی که ماهیت رسانایی دارند استفاده کرد.

 

با وجود تفاوت در عملکرد یا جابجایی، این منجر به درجه متفاوتی از دشواری شد. از آنجایی که مواد پرکننده مستقیماً به تفنگ قرقره وارد می شود، اکثر مردم انجام MIG را آسان تر می دانند. هنگامی که با یک میله پرکننده استفاده می شود، TIG نیاز به یک عملیات دو دستی دارد که در آن مشعل همزمان با مواد پرکننده استفاده می شود، و این ممکن است برای مبتدیان بسیار پیچیده باشد. MIGهمچنین به عنوان “تفنگ چسب داغ” جوشکاری نامیده می شود و این بدان معنی است که یادگیری آن آسان تر از TIG است. مانند یک تفنگ چسب، فقط باید ماشه را فشار دهید تا شروع و متوقف شود.